Onze selectiecriteria
Telelenzen zien er niet alleen professioneel uit, ze produceren ook beelden van hogere kwaliteit. Vergeleken met een gewone lens kan een telelens verre voorwerpen beter vastleggen en scherpstellen (zelfs bewegende voorwerpen bij sportfotografie).
Tegenwoordig kun je op het internet telelenzen kopen voor zo weinig als € 50, maar je moet goed nagaan of ze geschikt zijn voor de camera die je gebruikt en of ze de nodige functies aan boord hebben. Om een goed fotoresultaat te bereiken moet je bereid zijn iets meer uit te geven voor de telelens van je spiegelreflexcamera of spiegelloze camera. Voor een goede beeldstabilisator of auto-focus motor, bijvoorbeeld. Om wat licht te werpen op het onderwerp telelenzen, hebben we de volgende telelens test 2022 voor je samengesteld.
Inhoud
De belangrijkste feiten in het kort
- Een telelens is een lens die een langere brandpuntsafstand en een kleinere beeldhoek heeft dan een gewone lens, om bijvoorbeeld verre voorwerpen duidelijker te laten zien.
- Telelenzen worden onderverdeeld in portret-, standaard- en superteleobjectieven, die elk verschillende gebieden van de fotografie bestrijken, zoals portretten of sportfotografie.
- De telelens past niet altijd op de sensor in de camera. De sensor bepaalt de beeldgrootte, dus een geschikt objectief kan de beeldkwaliteit verbeteren, terwijl een ongeschikt objectief de beeldkwaliteit kan verslechteren.
Telelenzen: Onze selectie
Telelenzen: koop- en beoordelingscriteria
Hier zijn een paar criteria die het je gemakkelijker moeten maken om een telelens te beoordelen en te kopen. Omdat telelenzen snel wat duurder kunnen worden, moet je de criteria wat langer bekijken om na de aankoop niet te verdwalen in een “heen en weer”. In het algemeen kun je beter alleen een telelens van rond de € 500 kopen als je de nodige achtergrondkennis over het onderwerp fotografie al hebt geïnternaliseerd. Hier zijn dan een paar tot nadenken stemmende tips.
Lensvatting
Je moet weten dat er verschillende manieren zijn om je objectief op de camera aan te sluiten. Er zijn tegenwoordig twee soorten: lensbajonet en lensdraad. Terwijl de lensdraad vooral voor commercieel gebruik wordt aangeboden, wordt de bajonetvatting tegenwoordig in de consumentensector aangetroffen bij de meeste verwisselbare lenzen.
De bajonetsluitingen zijn fabrikantspecifiek en mechanisch verschillend geconstrueerd en hebben verschillende namen. Nikon F voor Nikon camera’s, Pentax K voor Pentax camera’s, Micro Four Thirds voor Olympus/Panasonic of Canon EF zijn de bekendste vertegenwoordigers.
Beeldstabilisatie
Je moet weten dat hoe langer de brandpuntsafstand van een telelens is, hoe gevoeliger hij is voor korte, snelle schokken. Om desondanks het onderwerp te kunnen fixeren, heb je deze mechanismen nodig om een scherpe foto te maken.
Bij een telelens is de beeldstabilisator enorm belangrijk. Het biedt een belangrijke bescherming tegen cameratrilling bij het fotograferen van verafgelegen voorwerpen.
Hoe groter de brandpuntsafstand, hoe nuttiger de beeldstabilisator. Natuurlijk is het ook een kostenfactor, maar je moet wel twee keer nadenken voor je op de verkeerde plaats spaart. Er wordt onderscheid gemaakt tussen optische en digitale beeldstabilisatoren. Terwijl de eerste rechtstreeks ingrijpen, d.w.z. analoog in de optiek van de lens, zijn de laatste digitale processoren die de beeldprocessor van de camera ondersteunen.
Brandpuntsafstand
Hier word je verwend met keuze. Voor de beginner is een 50-250 mm telelens voldoende om 98% van zijn onderwerpen in goede kwaliteit vast te leggen. Als je meer wilt, heb je een ultra- of superzoom telelens nodig om nog “dichter” bij het gewenste onderwerp te komen. Telelenzen met een variabele brandpuntsafstand bieden ook de flexibiliteit om de vergroting weer te verminderen als dat voor een bepaalde opname gewenst is.
Professionals wier onderwerp zich op een vaste afstand bevindt en die daarom meer waarde hechten aan de gebruikte optiek, kijken hier naar teleobjectieven met vaste brandpuntsafstand, zoals de Canon L “witte serie” die de leek kent uit het voetbalstadion. Hier is alleen de portemonnee de uiterste grens, want het gebruik van een lens, die ook erg duur is, voor één soort onderwerp ligt vast door de vaste brandpuntsafstand.
Diafragma
De opening van het diafragma of de diafragmaopening regelt hoeveel licht er op de sensor valt. Bovendien bepaalt de belichting ook de scherptediepte van het onderwerp en daarom kan een onjuist diafragma al snel tot een aantal “mislukte opnamen” leiden (de foto’s zijn te licht of te donker).
Als je als fotograaf meester wilt zijn over de verdeling van scherpte in het te fotograferen voorwerp, moet je daarom het diafragma niet verwaarlozen. In het algemeen geldt: hoe meer mogelijkheden het diafragma biedt, hoe beter, want het natuurkundige principe geldt: hoe wijder het diafragma, hoe kleiner de scherptediepte, en hoe kleiner het diafragma, hoe groter de scherptediepte.
Sensor compatibiliteit
Sensor compatibiliteit is ook een belangrijk onderdeel om te overwegen voor je een objectief koopt. De telelens moet immers harmoniëren met de beeldprocessor in de camera om uit de combinatie van de twee het best mogelijke beeld te krijgen. De sensoren zijn beeldprocessoren die het optische licht omzetten in een digitaal beeld. Vaak dragen ze ook de namen van de fabrikanten of namen die de fabrikanten eraan gegeven hebben.
De Micro-Four-Thirds sensor, bijvoorbeeld, is een sensor ontwikkeld door Panasonic en Olympus en werkt natuurlijk alleen voor camera’s van deze fabrikanten. Pentax Q of Nikon CX zijn andere sensoren die de fabrikanten speciaal voor telelenzen ontwikkelden. Met de APS-C sensor is er zelfs een in 1996 ontwikkelde sensor voor 35mm formaat opnamen beschikbaar voor de momenteel verkrijgbare telelenzen.
Middenformaat en volformaat ronden het gamma van sensoren voor telelenzen af, en daarom zeg ik nogmaals: het is beter om de sensor-compatibiliteit van de telelens waarin je geïnteresseerd bent goed te bekijken om later een ruw ontwaken met slechte foto’s te voorkomen.
Telelenzen: veel gestelde vragen en antwoorden
Om de belangrijkste vragen te verduidelijken, hebben we er hier al een paar voor je beantwoord.
Voor wie is een telelens geschikt?
Hij vereist echter ook wat meer achtergrondkennis voor een goed gebruik, en daarom is een telelens meer gericht op de koperskring van gevorderde of professionele fotografen (die over de nodige achtergrondkennis voor het gebruik beschikken).
Welke soorten telelenzen zijn er?
| Type | Voordelen | Nadelen |
|---|---|---|
| Portretlenzen | Perfecte weergave van details van b.v. gezichten in close-ups | Vereisen daglicht |
| Standaard telelenzen | Optimaal voor reis- en natuurfotografie (grote oppervlakken kunnen van een afstand worden vastgelegd) | Risico op cameratrilling |
| Super telelenzen | Maakt het mogelijk snel bewegende voorwerpen van grote afstand te fotograferen | Zwaar, statief nodig |
| Spiegelobjectieven | Zeer compact met lange brandpuntsafstand | Vatbaar voor lichtvlekken, bokeh (onscherpe cirkels) |
Het portretobjectief is perfect geoptimaliseerd voor het fotograferen van portretten, dankzij de brandpuntsafstand, snelheid en optische vormgeving. Als je DSLR ook een videomodus heeft, kun je dit objectief ook gebruiken voor VLOGs en andere close-ups. De geringe scherptediepte creëert een klein veld waarin bijvoorbeeld het gezicht heel scherp is terwijl de achtergrond automatisch wazig wordt (bokeh effect).
Standaard telelenzen zijn die met een brandpuntsafstand tussen ongeveer 135 en 200 mm (gebaseerd op 35 mm camera’s). De standaard telelens wordt vaak gebruikt bij reis- of natuurfotografie. Om er goede foto’s mee te maken is het raadzaam een statief te gebruiken om cameratrilling te voorkomen.
In 35mm formaat worden teleobjectieven met een brandpuntsafstand van 200mm of 300mm of meer superteleobjectieven genoemd. Voor wild- en sportfotografie worden supertelelenzen gebruikt met hoge snelheid, vaste brandpuntsafstand en hoog gewicht. Ze worden ook automatisch met een statief gebruikt vanwege hun zware gewicht.
Spiegellenzen zijn een speciaal soort lens die het mogelijk maakt zeer compacte lenzen voor lange brandpuntsafstanden te bouwen, dankzij de “gevouwen” bundelweg. Spiegelende lenzen hebben door hun vormgeving enkele speciale kenmerken. Door de inwendige constructie van spiegels en lenzen komen ringvormige reflecties bij dit type lens vaker voor. Spiegellenzen zijn verkrijgbaar voor 35 mm camera’s met brandpuntsafstanden tussen 250 mm en 2000 mm, en ook voor middenformaat camera’s.
Wat kost een telelens?
Alvorens te kopen hoeft de koper alleen maar te beslissen welke uitrusting hij voor zijn opnamen wil kopen en welke prijs hij er voor wil uitgeven. Daarna zal iedereen de “perfecte telelens” voor hem of haar vinden, want de keuze is enorm en bijna elke telelens kan via adapters op elke camera geschroefd worden.
| Product | Prijs |
|---|---|
| Instaptelefoto-objectief | ca. 230€ |
| Geavanceerde telelens | 500-1000€ |
| Teleobjectief met vaste brandpuntsafstand voor professionals | van 2.000€-16.000€ |
Terwijl beginners meestal een telelens van 230€ kopen en er tevreden mee zijn, stellen gevorderde fotografen de eisen en ook de prijzen iets hoger. Nuttige extra functies zoals superzoom, betere beeldstabilisatoren en stillere scherpstelmotoren worden al snel doorslaggevende redenen om te kopen. Maar als de telelens ook commercieel gebruikt wordt en de fotograaf streeft naar “de perfecte opname”, kan de aanschaf van een telelens vergeleken worden met de aanschaf van een kleine auto.
Bedragen tot € 16.000 worden hier besteed aan overeenkomstige telelenzen met vaste brandpuntsafstand in met magnesium versterkte behuizingen met gecertificeerde fabricagemethoden. Kopers van deze teleobjectieven weten alles van de instelmogelijkheden en functies, zijn beroepsfotografen of gebruiken het teleobjectief commercieel, bv. voetbalverslaggevers in het stadion.
Wat zijn de alternatieven voor een telelens?
| Alternatief | Beschrijving |
|---|---|
| Tele-zoomlens | Zoomlens |
| Universeel zoomobjectief | Zoomobjectief |
| Teleobjectief met vaste brandpuntsafstand | teleobjectief met vaste brandpuntsafstand |
Voor de beginnende of gevorderde amateurfotograaf is de aanschaf van een telezoom- of universeel zoomobjectief zeker verstandiger dan de aanschaf van verschillende objectieven met vaste brandpuntsafstanden voor verschillende fotografische onderwerpen.
Bij de aanschaf van een objectief wordt ook veel geregeld door het budget van de fotograaf en hier is er, hoewel er een tendens is naar steeds betere en duurdere zoomobjectieven, ook een zekere rationaliteit en berekening in de gebruiksmogelijkheden. Mensen gebruiken bijvoorbeeld duurdere zoomlenzen om verschillende motieven vast te leggen, maar geen lenzen met vaste brandpuntsafstanden die het equivalent zijn van een kleine auto en die alleen geschikt zijn voor één soort motief.
Conclusie
Het kopen van een telelens is te vergelijken met het kopen van een kleine auto, maar het is zeker niet te vergelijken met het kopen van een consumptiegoed of een product voor dagelijks gebruik. Er moet al vóór de aankoop nagedacht worden over de gebruiksmogelijkheden en een voldoende dure camera moet al beschikbaar zijn, samen met andere accessoires zoals diafragma’s, enz. De koper moet ook een hoger budget hebben.
De koper moet ook een hogere graad van kennis hebben over het gebruik van de telelens om zo’n voorwerp doelbewust te kunnen kopen. Bovendien is de koper al meer betrokken bij het onderwerp fotografie en kan ook de grote hoeveelheid technische gegevens al goed hanteren en begrijpen. Vóór de aankoop moet de potentiële koper al produkt- en prijsonderzoek gedaan hebben op overeenkomstige portaalsites, b.v. op het Internet, om de telelens met de beste prijs en het beste uitrustingsaanbod eruit te filteren. Als aan deze twee eisen voldaan is, wordt de ingewikkelde aanschaf van een telelens voor deze koper een gemakkelijke opgave.
Foto bron: welcomia / 123rf
Waarom kun je me vertrouwen?
Gerelateerde artikelen
