Onze selectiecriteria
Hier stellen we alle polariserende filters die we getest hebben in detail voor. We hebben gedetailleerde achtergrondinformatie samengesteld en een samenvatting van beoordelingen van klanten op het web toegevoegd. We willen je aankoopbeslissing graag gemakkelijker maken en je helpen het beste polarisatiefilter voor je te vinden. Je vindt in onze gids ook antwoorden op veel gestelde vragen. Als ze beschikbaar zijn, bieden we ook interessante testvideo’s aan. Verder vind je op deze pagina ook enkele belangrijke gegevens waar je beslist aandacht aan moet besteden als je een polariserend filter wilt kopen.
Inhoud
- 1 Belangrijk om te weten
- 2 Beste polarisatiefilter: Onze selectie
- 3 Shopgids: Vragen die je jezelf moet stellen voor je een polarisatiefilter koopt
- 4 Besluit: Welke soorten polariserende filters zijn er en welke is geschikt voor jou?
- 5 Aankoopcriteria: Je kunt deze factoren gebruiken om polariserende filters te vergelijken en te evalueren
- 6 Wetenswaardigheden over polarisatiefilters
- 6.1 Hoe moeten de camera-instellingen veranderd worden als je een polarisatiefilter gebruikt?
- 6.2 Hoe bevestig ik een CPL filter op een DSLR?
- 6.3 Hoe bevestig ik een polarisatiefilter op een compact camera?
- 6.4 Zijn er alternatieven voor polariserende filters?
- 6.5 Kan ik polariserende filters combineren met andere filters?
- 6.6 Onder welke omstandigheden worden polariserende filters gebruikt?
- 6.7 Hoe maak je een polarisatiefilter
- 7 Verder lezen: Bronnen en interessante links
Belangrijk om te weten
- In principe wordt onderscheid gemaakt tussen circulaire en lineaire polariserende filters. Afhankelijk van het beoogde gebruik en het type camera, is een polariserend filter het meest geschikt voor je.
- Voor je een filter kiest, moet je rekening houden met belangrijke aankoopcriteria zoals diameter, krasbestendigheid, waterafstotendheid, geschiktheid voor groothoek en diafragmatische stops.
- Polariserende filters worden vooral gebruikt voor reflecties. Wateroppervlakken en reflecterende glasruiten kunnen zo gemakkelijk gefilterd worden om bepaalde effecten te bereiken die met digitale beeldbewerking moeilijk te bereiken zijn.
Beste polarisatiefilter: Onze selectie
Shopgids: Vragen die je jezelf moet stellen voor je een polarisatiefilter koopt
Waar moet ik op letten als ik een filter koop?
Wat voor camera gebruik ik?
Als je een DSLR hebt, d.w.z. een spiegelreflexcamera, moet je voor circulair polariserende filters kiezen. De belichtingssensoren zijn zo ontworpen dat het licht niet direct op de sensor gemeten kan worden. De camera heeft daarom voor de belichtingsmeting cirkelvormige lichtstromen nodig, die alleen door een cirkelvormig polariserend filter opgewekt kunnen worden.
Als je een compact camera hebt of een DSLM, d.w.z. een systeemcamera, kun je zowel circulair polariserende filters gebruiken als lineair polariserende filters. Hoe de lichtstraal de sensor raakt, doet niet ter zake. Als je echter niet weet hoe de belichting in de camera gemeten wordt, kun je natuurlijk enerzijds een antwoord zoeken op het internet, maar anderzijds kun je ook zonder twijfel circulair polariserende filters aanschaffen.
Polariserende filters worden in principe gebruikt om reflecties te verminderen. Ze bevrijden het beeld van storende elementen.
Wat is de diameter van de lens die ik gebruik?
Zoals je weet hebben lenzen verschillende diameters. Om het juiste polarisatiefilter te kiezen, moet je de diameter van de filterschroefdraad op de voorste lens kennen. De meeste fabrikanten van lenzen hebben deze informatie op de voorkant van de staaf naast het objectief. De specificatie van gewone lenzen kan variëren van 37mm tot 77mm.
Wil ik het polarisatiefilter op verschillende lenzen gebruiken?
Als je thuis verschillende lenzen hebt, is het zeer waarschijnlijk dat de filterdraden van verschillende breedte zijn. In zulke gevallen is het mogelijk het polarisatiefilter met de grootste diameter te kopen en een zgn. step-up adapter. Met behulp hiervan is dit filter aan te passen aan allerlei soorten lenzen.
Dus als de lens een diameter van 52 mm heeft, schroef je alle filterdraden van maat 77 mm tot 52 mm op elkaar en monteer je die op de lensdraad. Aan het andere eind bevestig je natuurlijk het polarisatiefilter. Polariserende filters worden gewoonlijk in plastic bakjes bewaard, omdat het glas speciale bescherming nodig heeft. Een verzameling van drie of vier van zulke bakjes neemt veel plaats in de cameratas in. Een van de voordelen van het gebruik van adapterringen is dan ook dat er minder schotels vervoerd hoeven te worden en dat de verzameling opstapadapters zonder zorgen in de tas gegooid kan worden.
Met welke brandpuntsafstand wil ik fotograferen?
Bij de keuze van je objectief is het ook belangrijk te weten op welke brandpuntsafstand je een polarisatiefilter wilt gebruiken. In het middelhoge tot hoge telebereik zou je realistische beeldresultaten moeten krijgen. Bij groothoek is er een kans dat de lucht over een groot gebied te donker wordt als je landschapsfoto’s maakt. Dit hangt weer af van de hoek waaronder de camera ten opzichte van de zon staat. Ook hier zijn vallen en opstaan en experimenteren aan de orde van de dag.
Door eenvoudig op het objectief te schroeven, krijg je het polariserend filter effect. Dit wordt verzwakt bij rechtsom draaien en versterkt omgekeerd. Maar er zijn uitzonderingen.
Welke compromissen moet ik sluiten?
Vooral als de beelden voor online gebruik bestemd zijn. Op populaire sociale media platforms als Facebook en Instagram, bijvoorbeeld, worden de beelden tot het uiterste minimum gecomprimeerd, ten koste van de scherpte.
Besluit: Welke soorten polariserende filters zijn er en welke is geschikt voor jou?
Een polarisatiefilter, ook wel polariserend filter of CPL filter genoemd, is een accessoire dat voor de fotocamera gebruikt wordt om een bepaald beeldresultaat te bereiken. Het is in het belang van veel fotografen die uit een grote verscheidenheid van achtergronden komen. Het polarisatiefilter heeft vele toepassingen.
Ze helpen landschapsfotografen, bijvoorbeeld, om foto’s van horizonnen dynamischer te maken. Ook watermassa’s worden duidelijker afgebeeld. Productfotografen vermijden weerspiegelingen in hun motieven die door grote softboxen in de studio veroorzaakt kunnen worden.
Straatfotografen zijn in staat te fotograferen wat zich achter winkelruiten en autoruiten bevindt, wat normaal niet mogelijk zou zijn door weerspiegelingen. Dit zijn natuurlijk niet de enige mogelijke toepassingen. Zowel bij natuurfotografie als bij portretfotografie kan een polariserend filter zeker gebruikt worden. Men schat dat men op elk gebied van de fotografie nieuwe mogelijkheden zou ontdekken met behulp van zo’n filter.
Welke soorten polarisatiefilters zijn er en welke is het meest gebruikelijk?
In principe kun je onderscheid maken tussen twee soorten polariserende filters
- circulair polariserende filters
- lineaire polarisatiefilters
Als je op Internet “polariserend filter” intikt, krijg je meestal circulair polariserende filters aangeboden, die gemakkelijker in het gebruik zijn en ergonomisch. Het gamma van lineaire filters neemt snel af, omdat ze niet universeel werken op alle soorten camera’s. Vooral bij spiegelreflexcamera’s is het gebruik ervan problematisch uit technisch oogpunt. Daarom komen circulair polariserende filters meer voor in het DSLR tijdperk.
Wat doen polariserende filters en wat zijn de voor- en nadelen?
Zonder het al te wetenschappelijk te willen zeggen: Lichtgolven zijn als eindeloze sinuskrommen die in een bepaalde richting lopen en om hun eigen as gedraaid kunnen worden. Het menselijk oog kan de verschillende soorten licht echter niet herkennen. Voor ons lijkt elk soort licht hetzelfde.
Bepaalde lichtgolven veroorzaken lelijke reflecties of vlakke kleuren in een foto. Een polariserend filter voorkomt deze oneffenheden door de invloed van deze bepaalde lichtgolven op de camerasensor te onderdrukken.
Hoe werken lineaire polarisatiefilters en waar worden ze gebruikt?
Als een ongepolariseerde lichtstraal op een lineair polariserend filter valt, ontstaat door filtering lineair gepolariseerd licht. Lineaire polarisatiefilters worden alleen gebruikt op systeemcamera’s en compactcamera’s. Natuurlijk licht zendt ongepolariseerde lichtgolven uit.
Dit betekent dat de lichtgolven uit willekeurige soorten en richtingen kunnen bestaan. Door een polariserend filter te gebruiken - ruwweg - worden de lichtgolven die niet overeenkomen met een bepaalde richtingswaarde niet binnengelaten en geabsorbeerd. Wat overblijft is uiteindelijk een lichtstraal bestaande uit lineair gepolariseerde lichtgolven.
De referentiewaarde volgens welke de filtering plaatsvindt, wordt ingesteld door het polarisatiefilter te draaien. Nadat je het polarisatiefilter op de lens bevestigd hebt, merk je dat een deel van het filter verder gedraaid kan worden.
Natuurlijk weet je niet - zeker niet als leek - in welke richting je moet draaien en hoeveel om het beste resultaat te krijgen.
Vanaf het begin gebeurt dit met vallen en opstaan. Vooral omdat de instelling van het polarisatiefilter bij elke lichtsituatie veranderd moet worden. Het live zicht van de camera is een grote hulp om beter af te stellen.
Hoe werken circulair polariserende filters en waar worden ze gebruikt?
Ook hier geldt: Als een ongepolariseerde lichtstraal op een circulair polariserend filter valt, ontstaat door filtering lineair gepolariseerd licht. Deze lichtbundel raakt echter een tweede glaslaag die de lichtgolven circulerend doorgeeft aan de camerasensor.
Alleen op deze manier kan de lichtinformatie ook door DSLR’s worden opgenomen en verwerkt. Een circulair polariserend filter bestaat uit twee lagen glas, elk met een andere moleculaire structuur. Het buitenste glas geeft hetzelfde resultaat als een lineair polariserend filter. Sommige soorten camera’s kunnen echter niet werken met lineair gepolariseerd licht. Het licht wordt dus met behulp van het tweede glas gecirculeerd en zo ontvankelijk gemaakt voor de camerasensor. Het is ook mogelijk een referentiewaarde in te stellen door aan de ring van het polarisatiefilter te draaien.
Deze referentiewaarde hangt af van de positie van de structuren van de twee glazen ten opzichte van elkaar. Aan de ene kant kun je de lichtinval bijna helemaal verminderen of alle soorten lichtgolven toelaten. Natuurlijk zijn er ook gradaties daartussen, die je met vallen en opstaan kunt bijstellen. Ook hier is het live-zicht van de camera een grote hulp.
Circulair polariserende filters worden vooral gebruikt met spiegelreflexcamera’s omdat hun belichtingsmeetsensoren niet op de camerasensor zitten. Daarom kunnen ze geen lineair gepolariseerd licht verwerken.
Aankoopcriteria: Je kunt deze factoren gebruiken om polariserende filters te vergelijken en te evalueren
In het volgende willen we je de aspecten laten zien waarin polariserende filters verschillen. Door deze criteria in acht te nemen kun je een polarisatiefilter kiezen dat geschikt is voor jou en je camera. Samengevat zijn dat
- Diameter
- Krasbestendigheid
- Waterafstotendheid
- Geschikt voor groothoekgebruik
- Mogelijkheid om een zonnekap te gebruiken
- Mogelijkheid om extra filters te gebruiken
- Filtervak
- F-stops
In de volgende paragrafen lees je over de aankoopcriteria en hoe je ze kunt indelen.
Diameter
De diameter van het polarisatiefilter moet overeenkomen met de diameter van de lens. Door de aankoop van opsteekadapters is de relevantie van de pasnauwkeurigheid niet meer van belang. Alvorens te kopen moet je dus nagaan hoe breed de voorste rand van de lensvatting is. Bij conventionele SLR lenzen krijg je deze informatie door naar de plastic rand van de voorste lens te kijken. Bij conventionele DSLM lenzen is er echter ook de mogelijkheid dat de diameter op de zijkant genoteerd staat. Zodra je de diameter kent, moet je natuurlijk alleen polarisatiefilters zoeken met de overeenkomstige maat.
Bij compacte camera’s is de diameter van de lens nogal ongewoon. Het is echter niet al te tragisch, want de filterdraad ontbreekt en daarom is een grote pasnauwkeurigheid niet nodig. Daarom zou het hier volstaan de breedte van de lens op de compact camera zelf te meten. Omdat de keuze uit verschillende filtergroottes navenant klein is, is de keuze niet al te moeilijk.
Krasbestendigheid
Polariserende filters kunnen snel bekrast raken, vooral bij buitenopnamen of bij verkeerd transport. Deze kunnen de kwaliteit van het latere beeld verminderen. Hoe goed je glas ook beschermt, om de een of andere onverklaarbare reden vind je na verloop van tijd fijne tot grove krassen op het oppervlak.
Dit is vooral erg met polariserende filters, want de beeldkwaliteit lijdt eronder. Dit is te vergelijken met een bekraste of stoffige bril, die door de drager in het dagelijks leven als hinderlijk ervaren kan worden. Het is daarom voordelig om krasbestendige filters te zoeken, want je kunt ze dan veel langer gebruiken.
Behalve krasbestendigheid is het ook belangrijk aandacht te besteden aan de reinheid van het filter. Onzuiverheden tasten de kwaliteit van het beeld aan.
Waterafstotendheid
Polariserende filters zijn op verschillende manieren gecoat. Een speciale soort coating doet waterdruppels parelen, zodat na een korte schoonmaakbeurt de waterdruppels volledig verwijderd kunnen worden. Water is moeilijk te verwijderen van gewone glasoppervlakken.
Het blijft letterlijk “plakken” aan het oppervlak. Als je het met een doek afveegt, smeer je het uit in plaats van het werkelijk schoon te maken. Bovendien blijven er van tijd tot tijd kleine hoeveelheden of sporen achter. Dit probleem blijft je bespaard op gecoate oppervlakken.
De afzonderlijke waterdruppels rollen eraf en kunnen heel gemakkelijk met de eenvoudigste doeken verwijderd worden. Er kan geen residu ontdekt worden. Dit vereenvoudigt en versnelt ook het regelmatig schoonmaken.
Groothoekgeschiktheid
Polariserende filters kunnen van verschillende hoogten zijn. Als de behuizing te hoog is, kunnen donkere randen of sterke lichtafval optreden bij extreme groothoekbereiken. Behalve in de breedte, d.w.z. de diameter, verschillen polariserende filters ook in hoogte. Bij het kiezen van een filter is het belangrijk te letten op de brandpuntsafstand die je voor de fotografie wilt gebruiken.
Als de keuze op de groothoek valt, moet je voor de slanke modellen gaan. Deze hebben een uiterst slanke vormgeving en zouden geen afbreuk mogen doen aan het uiteindelijke beeld door de hoge rand met ongewenste arceringen. Tot welke brandpuntsafstand het gebruik van de respectieve producten als compromisloos wordt beschouwd, moet voor de afzonderlijke polariserende filters onderzocht worden.
Voor het werken met 24mm (full frame) en 18mm (APS-C) moeten alle slanke polarisatiefilters geen problemen opleveren. Voor het bereik boven deze brandpuntsafstanden worden zowel de slanke als de standaard modellen als veilig beschouwd.
Gebruik van een lenskap
Lenskappen zijn lenskappen. Ze worden gebruikt om te voorkomen dat direct zonlicht in de lens komt en om lelijke lensflare te voorkomen. Op deze manier kunnen doffe beeldresultaten voorkomen worden. Lenskappen zijn er in twee versies. Met de ene is samenwerking met een polariserend filter gegarandeerd. Bij de andere techniek is er de mogelijkheid van complicaties.
Een type “GeLis” (afkorting voor lenskappen) heeft een filterschroefdraad zodat hij als een extra filter op het reeds bevestigde polarisatiefilter kan worden geschroefd, mits dit laatste een geschikte schroefdraad heeft. In dit geval ligt het filterhuis bloot en kan het door de fotograaf zonder beperking bediend worden. Het andere type kan boven de rand van de lens bevestigd worden met behulp van een speciaal “snap-in” mechanisme. Hier wordt het polarisatiefilter dus omsloten door de lenskap.
Om deze reden is de werking door de lenskap beperkt. Om hem te draaien zou je aan de voorkant van het objectief moeten prutsen, wat een groot “prutswerk” kan zijn. Soms zijn filters zelfs veel te hoog dat de lenskappen met het speciale “snap-in” mechanisme niet gemonteerd kunnen worden. In dit geval worden polariserende filters niet geschikt geacht voor lenskappen. Als je toch met een zonnekap wilt werken, zou je een zonnekap met filterdraad moeten nemen.
Extra filters gebruiken
Soms is de fotograaf niet tevreden met slechts één filter. Zo zou je bijvoorbeeld extra met een ND filter kunnen werken als je overdag plantenbladeren in fel zonlicht wilt fotograferen met het diafragma zo open mogelijk. Enerzijds moet het hele beeld verduisterd worden met het ND filter, anderzijds moeten reflecties van het oppervlak weggewerkt worden met behulp van het polarisatiefilter. 
Als je verwacht met verschillende filters te zullen werken, moet je ervoor zorgen dat het polarisatiefilter een extra schroefdraad aan de voorkant heeft. Het is belangrijk dat het extra filter dezelfde breedte heeft als het polarisatiefilter waaraan je het wilt bevestigen.
Filterbox
Omdat filters alleen bestaan uit een dunne metalen of plastic behuizing en fijn glas, zijn ze erg gevoelig, wat zorgvuldig bewaren vereist. Daarom wordt bij de meeste een filterbox bij de aankoop geleverd. Net zoals een koker bij een objectief hoort en een cameratas bij een camera, hoort bij een polarisatiefilter noodzakelijkerwijs een filterbox.
Dit wordt gebruikt voor transport, bescherming en algemene opslag. Vanwege zijn grote relevantie behoort het daarom tot de leveringsomvang van bijna elke fabrikant. Het is meestal van plastic, is vierkant en is precies even groot als de diameter van het polarisatiefilter.
F-stops
Om het gewenste effect te bereiken, zijn polariserende filters noodzakelijkerwijs gekleurd. Daarom moet de camera overbelichten met een paar f-stops. De polarisatie van het licht is het gevolg van de fijne structuren in het glas. Deze structuren, in hun geheel genomen, maken het glas iets donkerder. Omdat elke fabrikant met een aangepast systeem werkt, kan deze kleuring bij elke leverancier van polariserende filters anders zijn. Daarom wordt de sterkte van de tint voor bijna elk CPL filter gespecificeerd.
Dit wordt gedaan met de eenheid “f-stops”. Bij een verduistering van, bijvoorbeeld, twee f-stops, moet de camera in de handmatige stand twee stops lichter ingesteld worden. Hier heb je de mogelijkheid om het diafragma twee keer zo groot te maken, de sluitertijd twee stappen langer te maken of de ISO naar eigen goeddunken op te voeren.
Als je liever in de diafragmavoorkeuze stand fotografeert, hoeft de fotograaf niets aan de camera te veranderen, want de camera past zich aan. Het enige waar je op moet letten is dat de camera de sluitertijd niet te langzaam instelt, want dat kan tot cameratrilling leiden. Als je foto’s zonder onscherpte wilt maken en tijd en moeite wilt besparen, kun je het beste de diafragmavoorkeuze gebruiken.
Hier kunnen instellingen als de sluitertijd handmatig gekozen worden, wat als voordeel heeft dat cameratrilling voorkomen wordt. In de volautomatische stand laat de fotograaf de instellingen helemaal aan de camera over. Bij gebruik van een polariserend filter hoeft de fotograaf nergens op te letten.
Wetenswaardigheden over polarisatiefilters
Hoe moeten de camera-instellingen veranderd worden als je een polarisatiefilter gebruikt?
Door de speciale structuur van het glas is het niet onvermijdelijk dat het glas gekleurd wordt. Het beeld zal door het gebruik ervan in totaal twee tot drie f-stops donkerder zijn. Het is te vergelijken met het effect van een zonnebril met zwarte glazen. Als je met automatische instellingen aan de camera werkt, verandert er niets voor je, want de camera past zich automatisch aan. Als je echter in de manuele stand werkt, moet je het diafragma met twee tot drie stops vergroten, de ISO hoger zetten of de sluitertijd verlengen.
Hoe bevestig ik een CPL filter op een DSLR?
Als je je gewenste objectief op je DSLR of systeemcamera bevestigt, wordt het polarisatiefilter als een flessendop in de filterschroefdraad op het voorste deel van het objectief geschroefd. Omdat de filterdraad heel fijn is, moet je bijzonder voorzichtig zijn. Als je het objectief in je hand neemt, zie je aan de voorste rand van het objectief een draadje dat maar een paar millimeter breed is. Deze draad is bedoeld voor alle soorten filters. Filters hebben een voor dit doel perfect passende filterdraad, die iets uitsteekt uit het filterframe. Als het CPL filter de juiste maat heeft, hoeft het filter alleen helemaal vastgeschroefd te worden.
Hoe bevestig ik een polarisatiefilter op een compact camera?
Compact camera’s hebben geen filterschroefdraad waar een filter op bevestigd kan worden. In plaats daarvan zijn er kleinere polarisatiefilters die magnetisch op de metalen behuizing van het objectief bevestigd kunnen worden. Zelfs als je goed kijkt, zul je op een compactcamera geen filterdraad vinden. Daarom zouden conventionele filters niet geschikt zijn voor zulke lenzen.
Om toch met het polarisatiefilter te kunnen fotograferen, zijn er echter magnetische polarisatiefilters verkrijgbaar die heel gemakkelijk en snel op de voorkant van een metalen behuizing bevestigd kunnen worden. Natuurlijk kunnen ze even gemakkelijk verwijderd worden als ze bevestigd zijn.
Er zijn ook compact camera’s op de markt die van plastic zijn gemaakt. Voor zulke camera’s bieden sommige fabrikanten extra magneetstrips aan die op de lens geplakt kunnen worden. Op deze manier kunnen ook polariserende filters voor dit type camera gebruikt worden.
Zijn er alternatieven voor polariserende filters?
Er zijn alternatieven die een polarisatiefilter op bepaalde plaatsen zouden vervangen, maar dan heb je of geen gedetailleerd beeld of je investeert er uiteindelijk veel meer tijd in. Je krijgt dus niet hetzelfde resultaat. Het leven van een fotograaf kan heel routineus zijn.
Er worden foto’s gemaakt, die dan gedurende enkele uren gefotoshopt worden. Het gebeurt vaak dat veel tijd wordt gestoken in het benadrukken van de stenen in het meer, in het verbeteren van de contouren van de wolken of in het extraheren van informatie uit overbelichte gebieden. Met behulp van polariserende filters kan de hoeveelheid werk bij beeldbewerking voor landschapsfotografen, produktfotografen en straatfotografen aanzienlijk worden verminderd. De beelden bieden al een bijna perfecte basis voor later Photoshop werk uit de nok.
Overmatige blootstellingen komen veel minder vaak of helemaal niet voor. De contouren zijn veel duidelijker en dynamischer bij correct gebruik. Als je van deze stijl houdt, is een polariserend filter een optimaal hulpmiddel.
Kan ik polariserende filters combineren met andere filters?
Natuurlijk kan het gebeuren dat verschillende filters tegelijk gebruikt moeten worden. Voor zulke gevallen is er de mogelijkheid om verschillende filters aan elkaar te schroeven.
Alle filters bestaan uit twee draden. Eén schroefdraad wordt gebruikt om het filter op de lens te schroeven. Het schroefdraad aan de andere kant van het filter kan gebruikt worden om andere filters aan te bevestigen.
Om de lens tegen krassen te beschermen kunnen UV filters gebruikt worden, die het beeld nauwelijks veranderen.
Onder welke omstandigheden worden polariserende filters gebruikt?
Polariserende filters worden gebruikt als licht op niet-metalen voorwerpen valt, omdat in zo’n lichtsituatie onvermijdelijk reflecties of reflexen kunnen optreden. Met behulp van het polarisatiefilter kunnen deze storingen opgeheven worden.
Niet-metalen voorwerpen zijn bijvoorbeeld water, glas, planten en kunststoffen zoals folies of hard plastic. Dit komt omdat oppervlakken zeer waarschijnlijk ongepolariseerde lichtgolven weerkaatsen.
Hoe maak je een polarisatiefilter
schoon? Dit onderwerp is zeer omstreden. Voor vetvlekken rekenen sommigen op afwasmiddel, anderen op ethanol. Water is ook een keuze.
Lensglas en lensfilters moeten zorgvuldig schoongemaakt worden. Het is belangrijk om het vuil nooit droog weg te wrijven, anders kunnen er krassen ontstaan.
Het is niet aan te bevelen het glas met chemicaliën of stromend water schoon te maken. Afhankelijk van de afwerking kan dit schade veroorzaken. Je kunt het beste een microvezeldoekje of een lenzenstift gebruiken. Als je kleine vlekjes op het polariserende filter ontdekt die niet verwijderd kunnen worden, kunnen ze tussen de lenzen zitten. Helaas is het niet mogelijk om met een microvezeldoek of iets dergelijks in deze ruimte te komen.
Daarom is het ook niet mogelijk deze vlekken te verwijderen. De vorming van zulke stippen is echter te wijten aan een slechte kwaliteit van het polariserende filter.
Verder lezen: Bronnen en interessante links
[1] Martin Grabau: Gepolariseerd licht treedt binnen in de wereld van het dagelijks leven. In: Tijdschrift voor Toegepaste Natuurkunde, Deel 9, April 1938, nr. 4, p. 217 [2] Fritz Meisnitzer: Fotografieren leicht gemacht. Een gids voor beginners en gevorderde fotografen. Büchergilde Gutenberg, 1973, ISBN 3-7632-1689-8, pp. 264-265 [3] http://www.spektrum.de/lexikon/physik/polarisationsfilter/11459 Beeldbron: Alexey Koldunov / 123RF.com
Waarom kun je me vertrouwen?
Meest populair
Gerelateerde artikelen
